Wyprawa do lasu
Pewnego wieczoru rodzina Nowackich wybrała się na wycieczkę do lasu. Gdy dotarli na miejsce, zaczęli rozbijać namiot.
Dzieci w tym czasie (córka - Marysia, syn - Jaś) bawiły się świetnie, grając w piłkę.
Nagle zaczęło się ściemniać i kropić. Padał coraz mocniej. Zerwał się silny wiatr, przestraszone dzieci pobiegły do rodziców.
Jedno z drzew zaczęło się kołysać, grożąc zawaleniem. Potężny dąb runął, blokując ścieżkę prowadzącą do domu.
- Co my teraz zrobimy?! - rozbeczał się mały Jasiu. - Nie możemy tu zostać, jest niebezpiecznie! - powiedział tata
- Schowajmy się do namiotu i tam przeczekajmy burzę - zaproponowała mama.
W namiocie rozmawiali na różne tematy, więc czas szybko im upłynął. Kiedy burza się skończyła, tata wyszedł z namiotu i próbował wezwać pomoc. - Nic z tego!, nie ma zasięgu!
Gdy tata wrócił do swojej rodziny, powiedział im ,że nie może się dodzwonić, ponieważ nie ma zasięgu. Mama się załamała, ale Marysia wpadła na pomysł, że poszukają innej drogi.
Po długich wędrówkach napotkali przechadzającego się turystę.
- Przepraszam, czy wie pan jak dotrzeć do miasta? - zapytała z nadzieją mama.
- Tak, wiem. Wystarczy iść cały czas prosto, a następnie skręcić w lewo, wtedy znajdziecie się na ulicy prowadzącej do miasta. - Bardzo dziękujemy! - podskoczyła ze szczęścia mama.
Wrócili do namiotu, spakowali dobytek i ruszyli drogą wskazaną przez turystę.
Dotarli do domu. Wszyscy miło wspominają wyprawę do lasu.
Natalia Zielińska kl. Vb
